Κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου

Η κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου είναι το πιο σύνηθες αίτιο του πόνου στον αυχένα (αυχενικό). Οφείλεται σε βλάβη του μεσοσπονδύλιου δίσκου (μια προστατευτική δομή ανάμεσα στους σπονδύλους η οποία λειτουργεί σαν αμορτισέρ), ο οποίος λόγω της διάρρηξης του ινώδους δακτυλίου που τον περιβάλλει, προσπίπτει στον νωτιαίο χώρο και πιέζει τον νωτιαίο μυελό και τη νωτιαία ρίζα.

Η κήλη ή αλλιώς πρόπτωση δεν είναι πάντα επώδυνη, καθώς δεν πιέζει πάντα κάποια νευρολογική δομή. Ανάλογα την ηλικία εμφανίζει διαφορετικά ποσοστά εμφάνισης, κάτι το οποίο, όπως είναι φυσικό, οφείλεται στην εκφύλιση του δίσκου. Άτομα κάτω των 25 ετών έχουν σχεδόν μηδενικές πιθανότητες εμφάνισης κήλης. Σε αντίθεση με άτομα άνω των 50 τα ποσοστά εκτοξεύονται σε άνω του 80%.

Καθ’ όλα τα χρόνια της εξέλιξης της ιατρικής έχουν δημοσιευτεί χιλιάδες μελέτες για τα αίτια και τον μηχανισμό της κήλης. Παρόλα αυτά, ακόμα τα αίτια δεν είναι απολύτως γνωστά και αυτό γιατί δεν είναι ένα και δεν είναι απόλυτο. Φαίνεται από τη βιβλιογραφία, να οφείλεται σε πολλούς παράγοντες οι οποίοι θα δράσουν ταυτόχρονα. Δηλαδή μηχανικοί κληρονομικοί, εκφυλιστικοί σε συνδυασμό με άλλους (γνωστούς και άγνωστους παράγοντες) ή κάποιον τραυματισμό θα οδηγήσουν σε κήλη. Η κακή στάση και οι καμπτηκές κινήσεις επιδεινώνουν τα ποσοστά. Είναι πιο συχνή σε σπονδυλικά επίπεδα τα οποία είναι πιο ευκίνητα ή πιο ασταθή (Α5-Α6 και Α6-Α7).

Η κλινική εικόνα είναι δύσκολo να περιγραφεί, καθώς εμφανίζονται διαφορετικά συμπτώματα ανάλογα το επίπεδο της κήλης, το στάδιο εξέλιξής της, τη γενικότερη καταπόνηση του αυχένα (συνωδά προβλήματα), ηλικία κ.ά.

Πιο ειδικά:

• Πόνος: στην περιοχή του αυχένα, της κεφαλής, του ώμου, του θώρακα και του άνω άκρου.
• Πονοκέφαλος.
• Ζάλη
• Δυσκαμψία: στις κινήσεις του κεφαλιού και ιδίως στην έκταση και τις πλάγιες κάμψεις.
• Αισθητικές διαταραχές: στον ώμο, στον θώρακα και ειδικά στα άνω άκρα. Πολλές φορές περιγράφονται ως μουδιάσματα, αίσθημα τσιμπήματος βελόνης, αίσθημα κρύου, ζεστού κ.ά.
• Μυϊκή αδυναμία που οφείλεται σε πίεση της ρίζας και ανεπάρκεια νεύρωσης του μυός (χαρακτηριστική για κάθε ρίζα).

Η κλινική εξέταση θα φωτίσει την παθολογία αλλά θα χρειαστούν περεταίρω εξετάσεις για να καθοριστεί το πρόβλημα: απλή ακτινογραφία, αξονική τομογραφία, μαγνητική τομογραφία, ηλεκτρομυογράφημα κ.ά.

Η θεραπεία μπορεί να είναι συμπτωματική (ανακούφιση από τον πόνο) ή αιτιολογική. Στόχος του θεραπευτή είναι να μειώσει σε πρώτη φάση τον πόνο, ώστε να μπορέσει να θεραπεύσει την αιτία του προβλήματος. Κύριο μέλημα είναι η διόρθωση της κακής στάσης σώματος, η οποία πολλές φορές είναι και η αιτία του προβλήματος.

Είναι προφανές ότι η θεραπεία θα είναι ολιστική, καθώς ο θεραπευτής ανάλογα με την κλινική εικόνα θα παρέμβει σε πολλά επίπεδα.

Ο ρόλος του ασθενούς θα είναι επίσης πολύ βασικός στην εξέλιξη της θεραπείας, καθώς πρέπει να διορθώσει κάποιες παραμέτρους της καθημερινότητάς του, τις οποίες θα του υποδείξει ο φυσικοθεραπευτής, ενώ επίσης θα χρειαστεί να ακολουθήσει ένα πρόγραμμα ασκήσεων στο σπίτι.

• Θερμοθεραπεία
• Παγοθεραπεία
• ΤΕΝΣ
• Υπέρηχα
• Manual therapy
• Μάλαξη
• Διατατικές ασκήσεις
• Taping
• Νευρική κινητοποίηση
• Ασκήσεις ενδυνάμωσης
• Βελονισμός